فال زلال دادا

بذری اگر کاشتی

در پی اش امّیدِ  درو داشتی

«داشت»،چون بوده خیالات  و فقط  آرزو

کار، همی سهل تر انگاشتی

میوه  نبرداشتی

منفی - صرفنظر

عیبِ خود از خویش دان!

رازِ گشایش  قـدمی  پیـش  دان!

گل کند احساسِ تو در سایه ی صبر وتلاش

لیک حقایق ، پیِ  تفتیش  دان!

قدرِ زمان  بیش  دان!

مثبت

ناز و دل انگیز هست

هر چه که در گلشن و جالیز هست

سهل نیامد  گلِ خوشرنگِ  بهاری  به دست

ایـن همه  از دولتِ  پاییـــز هست

بودنِ  کهریـز هست

مثبت

دارَمت  اینبار دوست!

کاش که باشی تو به حق یار دوست!

حرف  نه  از روی غرور  و حسد و شکّ  گو

در سخن ، انصاف  نگهدار دوست!

باش تو حقدار دوست!

منفی - صرفنظر

خفته در آوازها

ناله و شادی و غم و نازها

دل نگشایی مگر از روی نیازی شدید

چون بوَد اندر صفِ دلبازها

پرده درِ رازها

میـانه

ای شرفِ عالمین!

وی  گلِ خوش منظرِ خلدِ  بَرین

می شوَدَت  جنّت  اگر  قدرِ تو داند زمین

در شبِ قدر و سَحری این چنین

بر ادبت  آفـرین

مثبت - توکل بر خــــدا

در پیِ نادانی اَست

آنکه به نفسِ بدِ خود بانی اَست

ای  ز پدر نرمتر و از دلِ  مادر رئوف!

جمله خلائق، به توقربانی اَست

بر سرِ حیرانی اَست

مثبت

عاشقِ درمانده ام

بیشتر از هر که تو را خوانده ام

ای که  جهان ، منتظرِ  رازگشائیِ  توست!

من  نگـــــرانِ  غـــــمِ  آینده ام

مرده ترین زنده ام

منفی

این دلِ درویش تر

غرق به خون گشته و پُرریش تر

قاتلِ خود می شوم انگار به میدانِ جنگ

ریش سفیـدیِ  تــــو  را  بیشتــر

خواستم  از پیش تر

منفی

غصّه ام از حد گذشت

زندگی ، اینبار  مـرا  بد  گذشت

مرگ! کجایی که به پاهای تو افتم  چو مور

مهلتِ شادی  به سر آمد  گذشت

سیلِ غم از سد گذشت

منفی